Δωρεές χρηματικών ποσών

Αν και υπάρχουν και ορισμένες μικρότερες, εδώ αναφέρονται οι δωρεές ύψους 1.000 € ή και περισσότερο. Οι δωρεές αυτές έγιναν για να υποστηρίξουν οικονομικά την πραγματοποίηση κυρίως εκθέσεων και εκδόσεων της πινακοθήκης.

Συγκεκριμένα υπήρξαν δωρεές από τους εξής ιδιώτες, εταιρίες και φορείς:

• Τράπεζα ΠΕΙΡΑΙΩΣ (1.500 € / 16. 3. 2004)
• Τράπεζα EUROBANK Ergasias (1.500 € / 25. 5. 2004)
• ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΑΤΕ (1.000 € / 9. 11. 2004)
• ΑΧΕΛΩΣ ΑΤΕ (2.000 € / 9. 11. 2004)
• ΑΦΟΙ ΣΟΥΡΛΑ ΑΤΕΒΕ (2.000 € / 9. 11. 2004)
• ΤΕΝΑ ΑΤΕΒΕ (1.500 € 50 / 9. 11. 2004)
• Υπουργείο Πολιτισμού (20.000 € / 4. 8. 2005)
• ΙΑΣΩΝ Α.Ε. (1.000 € / 4. 5. 2005)
• ΤΕΝΑ ΑΤΕΒΕ (3.000 € / 4. 5. 2005)
• ΟΠΑΠ ΑΕ (10.000 € / 2. 12. 2008)

Δωρεές εικαστικών έργων

Υπήρχαν από πολύ παλιά κάποιες μεμονωμένες δωρεές που γίνονταν προς τον Δήμο Καρδίτσας για την πινακοθήκη που θα δημιουργούταν. Εδώ αναφέρονται οι δωρεές που έγιναν από το 1993 – που άρχισε η πινακοθήκη την δραστηριότητά της – κι εξής. Στο μεγαλύτερό της βαθμό η συγκρότηση της εικαστικής συλλογής της πινακοθήκης είναι καρπός διαφόρων δωρεών. Οι περισσότερες πολυπληθείς δωρεές έχουν γίνει προς τον Δήμο Καρδίτσας, υπάρχουν ωστόσο και κάποιες που έχουν γίνει απευθείας προς την Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας.

Οι δωρητές και οι δωρήτριες της πινακοθήκης είναι οι:

Στέλλα Γιολδάση

Προέβη σε δύο δωρεές προς τον Δήμο Καρδίτσας. Το 1994, μετά τον θάνατο του θετού της πατέρα (Δημήτρη Γιολδάση) δώρισε αρκετά έργα του, ενώ και με την μεταθανάτια δωρεά της, το 2000, κληροδότησε επίσης στον Δήμο Καρδίτσας τα έργα που είχε στην κατοχή της, το αρχείο και το σπίτι του Δημήτρη Γιολδάση. Συνολικά οι δύο αυτές δωρεές υπερβαίνουν τα 2.500 ζωγραφικά έργα, ενώ επίσης περιλαμβάνουν και πάρα πολλά σχέδια, χαρακτικά, μήτρες χαρακτικών, γύψινα εκμαγεία, εργαλεία, βιβλία και αρχειακό υλικό. Το υλικό αυτό βρίσκεται στο σπίτι του καλλιτέχνη και στην πινακοθήκη και η καταγραφή του είναι σε εξέλιξη.

Τον Μάρτιο του 2001 το σπίτι του Γιολδάση μετά από εργασίες αποκατάστασης αποδόθηκε στους πολίτες της πόλης. Σύμφωνα με επιθυμία της δωρήτριας λειτουργεί έκτοτε ως Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (είναι το 3ο ΚΔΑΠ και βρίσκεται στην οδό Δ. Λάππα, αρ.: 142), ενώ υπάρχει κι ένας μικρός εκθεσιακός χώρος αφιερωμένος στον Γιολδάση. Κατά τα εγκαίνια του σπιτιού του Γιολδάση εκτός από τον καλλιτέχνη μνημονεύτηκε τιμητικά και η δωρήτρια· είχε μάλιστα κυκλοφορήσει με την συγκεκριμένη αφορμή ένα έντυπο που περιελάμβανε και βιογραφικές πληροφορίες της δωρήτριας.

Τμήμα της δωρεάς αυτής εκτίθεται στην μόνιμη έκθεση της πινακοθήκης κι εκεί υπάρχει επιτοίχια αναφορά στην δωρήτρια.

Η Στέλλα Γιολδάση (Ξενούλη κατά το όνομα της βιολογικής της οικογένειας) γεννήθηκε το 1925 στην Καρδίτσα. Ήταν μακρινή συγγενής του Δ. Γιολδάση, ο οποίος μάλιστα για κάποιο διάστημα συγκατοικούσε με την οικογένειά της. Η Στέλλα ήταν διαρκώς στο πλάι του και μετά τον θάνατο του Δ. Γιολδάση προστάτευσε το καλλιτεχνικό του έργο. Σημαντική υπήρξε και η συμβολή της ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Δημοτικής Πινακοθήκης Καρδίτσας από την ίδρυση της πινακοθήκης έως και τον θάνατο της Στέλλας, το 2000.

Γιολδάσης Δημήτρης

Γεννήθηκε το 1897 στο χωριό Βουνέσι Αγράφων (σημερινό Μορφοβούνι) από οικογένεια βοσκών που κατάγονταν από τη Σαμαρίνα. Παρακολούθησε εγκύκλιες σπουδές στην Καρδίτσα και τα Τρίκαλα όπου παράλληλα εργαζόταν. Το 1914 εισέρχεται στην Σχολή καλών τεχνών σπουδάζοντας πρώτα κοσμηματογραφία και έπειτα ζωγραφική. Δάσκαλοί του ήταν ο Δημήτριος Γερανιώτης, Σπυρίδων Βικάτος και ο Γεώργιος Ιακωβίδης ενώ άσκησε βαθιά επιρροή στο έργο του ο Κωνσταντίνος Μαλέας. Το 1922 εμφανίζεται για πρώτη φορά σε ομαδική έκθεση στο Ζάππειο μαζί με τον Σύνδεσμο Ελλήνων Καλλιτεχνών. Ταξίδεψε σε Παρίσι, Λονδίνο και Νέα Υόρκη όπου εργάστηκε προσωρινά ως σκηνογράφος.

Από το 1937 ως το 1948 δίδασκε με κάποιες διακοπές λόγω των γεγονότων της εποχής στο Γυμνάσιο της Καρδίτσας. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση ως μέλος του ΕΑΜ. Μάλιστα από κοινού με άλλους καλλιτέχνες, ζωγράφισε τις τοιχογραφίες με τους ήρωες του 1821 που τοποθετήθηκαν στο κτίριο του Εθνοσυμβουλίου του ΕΑΜ στους Κορυσχάδες. Μετά τα Δεκεμβριανά φυλακίστηκε για μικρό χρονικό διάστημα. Από το 1948 μέχρι το 1966 έζησε στην Αθήνα και αργότερα επέστρεψε στην Καρδίτσα. (Από τη Βικιπαίδεια)

Το 1966 έλαβε το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Γεωργίου Α΄, το 1982 τιμήθηκε από τον δήμο Καρδίτσας με το Αργυρούν μετάλλιο της πόλης, το 1984 έλαβε το Χρυσό μετάλλιο της πόλης των Αθηνών ενώ το 1989 τον βράβευσε η Ακαδημία Αθηνών. Πέθανε στις 5 Φεβρουαρίου 1993 στην Καρδίτσα.

Ελισάβετ Γιαννίκα – Μποïλέ

Δώρισε το 1993 έργα του Γιώργου Βαλταδώρου. Η δωρεά αυτή έγινε προς τον Δήμο Καρδίτσας και σε μεγάλο βαθμό επέβαλε την δημιουργία της πινακοθήκης: η επιθυμία του Δήμου Καρδίτσας να αποδεχθεί και να αναδείξει αυτή τη δωρεά είχε ως προϋπόθεση την ύπαρξη μουσείου που θα αναλάμβανε την φύλαξη και διαχείρισή της. Είναι πολυπληθής δωρεά και περιλαμβάνει το σύνολο σχεδόν του εντοπισμένου και σωζόμενου έργου του Γ. Βαλταδώρου (ζωγραφικά έργα, πάρα πολλά σχέδια, χαρακτικά, αρχειακό υλικό κλπ). Τμήμα της δωρεάς αυτής εκτίθεται στην μόνιμη έκθεση της πινακοθήκης κι εκεί υπάρχει επιτοίχια αναφορά στην δωρήτρια.

Βαλταδώρος Γεώργιος

​Ζωγράφος , ποιητής, διηγηματογράφος. Γεννήθηκε στην Καρδίτσα το 1897, όπου τέλειωσε τις τέσσερις γυμνασιακές τάξεις και κατόπιν στην Αθήνα στην Ιόνιο Σχολή και στο Γ΄ γυμνάσιο τις άλλες δύο. Το 1917 γράφτηκε στη Νομική Σχολή αλλά γρήγορα την εγκαταλείπει και φοιτά τη διετία 1919-1920 στη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Την περίοδο 1921-1924 σπουδάζει στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου. Το βαρύ κοινωνικό κλίμα που δημιουργείται εκεί με την άνοδο των ναζί τον αναγκάζει να φύγει για το Παρίσι, όπου και συνέχισε τις σπουδές του στην Εθνική Ακαδημία Καλών Τεχνών. Έρχεται σε επαφή με τον πνευματικό κόσμο της γαλλικής πρωτεύουσας και συνδέεται με βαθειά φιλία με τον Γιαν. Ψυχάρη. Το 1927 επέστρεψε στην πατρίδα και μετά από τρία χρόνια πέθανε στην Κηφισιά, όπου εργαζόταν και προσπαθούσε να καλυτερεύσει τη φιλάσθενη υγεία του. Στο σύντομο πέρασμά του από τη ζωή ο Γ. Βαλταδώρος έδειξε το μεγάλο του ταλέντο, τόσο στη ζωγραφική όσο και στη λογοτεχνία, με αποτέλεσμα ο Ψυχάρης να του γράψει σε ένα γράμμα του (03-01-1926): « Σε συγχαίρουμε για τη μεγάλη σου τη φιλολογική σου δράση», ο Εγγονόπουλος να του δώσει το χαρακτηρισμό του « αγνού πρωτοπόρου» και ο Μαλακάσης του « απαράμιλλου τεχνίτη του λόγου». ( απόσπασμα από το Λεξικό Συγγραφέων, Β. Δ. Αναγνωστόπουλου – Κ. Τ. Φωτάκη, Εκδόσεις Πατάκη)

Νατάσα Παύλου

​Δώρισε το 1995 / 1996 στον Δήμο Καρδίτσας 36 έργα του Κώστα Παύλου – Πωλ· πρόκειται για ζωγραφικά έργα, σχέδια, θεατρικές μακέτες και αρχειακό υλικό του καλλιτέχνη πατέρα της. Τμήμα της δωρεάς αυτής εκτίθεται στην μόνιμη έκθεση της πινακοθήκης κι εκεί υπάρχει επιτοίχια αναφορά στην δωρήτρια.

Η κυρία Νατάσα Παύλου είναι καθηγήτρια μουσικής στην Αθήνα.

Παύλου Κώστας, Πωλ

Γεννήθηκε στην Καρδίτσα το 1914. Παιδί με ευαίσθητο χαρακτήρα, ωθήθηκε από πολύ νωρίς στο χώρο των καλών τεχνών και του θεάτρου. Αυτοδημιούργητος και αυτοδίδακτος, διακρίνονταν από πλούσια φαντασία και ευαισθησία στο χώρο και από λιτότητα στην έκφραση. Κατά την τριαντάχρονη προσφορά του στον καλλιτεχνικό χώρο της Καρδίτσας παρουσιάζεται ως ηθοποιός, σκηνοθέτης σκηνογράφος και ζωγράφος σε έργα του Ξενόπουλου, του Ρώτα και άλλων. Χτυπημένος από την αρρώστια χάθηκε πρόωρα από τη ζωή το 1962. (Απόσπασμά από το βιβλίο Εικαστικές Παρουσίες, Καρδίτσα 1992)

Απόστολος Κάρκας

Με την διαθήκη του (1998) όρισε τον Δήμο Καρδίτσας κληρονόμο της εικαστικής συλλογής του που αποτελείται από 73 έργα σύγχρονων ελλήνων καλλιτεχνών. Τα έργα αυτά περιήλθαν τελικά στον δήμο το 2002. Το μεγαλύτερο μέρος τους αποτελούν μέρος της μόνιμης έκθεσης της πινακοθήκης και εκτίθεται αυτόνομα (αίθουσα Απόστολου Κάρκα) στο ισογείο της πινακοθήκης κι εκεί υπάρχει επιτοίχια αναφορά στον δωρητή.

Ο δωρητής Απόστολος Κάρκας του Γεωργίου Κάρκα και της Ουρανίας Σανιδά καταγόταν από το Φανάρι Καρδίτσας. Γεννήθηκε στην Σάμο το 1925, ήταν δικηγόρος στην Αθήνα, όπου πέθανε το 2000. Η αδελφή του κυρία Νίκη Κάρκα – Μελετοπούλου παρέδωσε την εικαστική συλλογή του στον Δήμο Καρδίτσας. Ο Απόστολος Κάρκας είχε ένα γιο και μία κόρη.

​Σταμάτης – Παναγιώτης Μεταξάς

​Έχει δωρίσει 21 έργα του στην πινακοθήκη (5 το 2004 και άλλα 16 το 2005).

Ο Σταμάτης – Παναγιώτης Μεταξάς (1936) είναι σημαντικός σύγχρονος καλλιτέχνης και πανεπιστημιακός. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1954 – 1968) ζωγραφική με δασκάλους τους Γιάννη Μόραλη και Γιώργο Μαυροϊδή, νωπογραφία και τεχνική των φορητών βυζαντινών εικόνων κοντά στον Κώστα Γεωργακόπουλο (1966-1968). Παρακολούθησε μαθήματα στο τμήμα Βυζαντινής Ιστορίας της École Pratique des Hautes Études (1969) στο Παρίσι. Σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής της ΑΣΚΤ.

Συχνά στα έργα του ενσωματώνει στοιχεία από το ιδιαίτερο επιστημονικό του πεδίο που είναι η τεχνολογία των υλικών ζωγραφικής. Στα έργα του συνυπάρχουν στοιχεία από τις αισθητικές και τεχνολογικές του έρευνες και το μίγμα αυτών συνιστά τον ιδιάζοντα χαρακτήρα της δουλειάς του.

Στην Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας έχει πραγματοποιηθεί αναδρομική του έκθεση.

Γιώργος Γούλας

Υπάρχουν συνολικά 17 έργα του στην πινακοθήκη. Τα περισσότερα προήλθαν με δωρεές προς τον Δήμο Καρδίτσας (1995) και προς την πινακοθήκη (2003).

Ο Γιώργος Γούλας (Καρδίτσα, 1919 – Αθήνα, 2015) είναι σημαντικός καρδιτσιώτης καλλιτέχνης. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε αναδρομική έκθεση παράλληλα με τα έργα του Κώστα Παύλου – Πωλ, αλλά και σε άλλες περιοδικές εκθέσεις της Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας.

Πήρε μαθήματα ζωγραφικής κοντά στο ζωγράφο Κώστα Παύλου (Πωλ), πραγματοποίησε την πρώτη του έκθεση όντας παιδί ακόμα, το 1928, στη Λαϊκή Βιβλιοθήκη της Καρδίτσας, ενώ αργότερα παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών, που διακόπηκαν όταν στάλθηκε εξορία στη Μακρόνησο. Με τα έργα του απεικόνισε ρεαλιστικά τη θεσσαλική γη της δεκαετίας του ’50, τα καμποχώρια της Καρδίτσας, τους αγρότες στο χωράφι με τα ζώα τους, αλλά και τις αγροτικές κινητοποιήσεις. Μεγάλο μέρος του έργου του, επίσης, είναι εμπνευσμένο από θέματα της Κατοχής. Ήταν μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου.

Παντελής Σαμπαλιώτης

​Με την ολοκλήρωση έκθεσης του καλλιτέχνη στην πινακοθήκη Καρδίτσας (1997 / 1998) ο Δήμος Καρδίτσας αποφάσισε να αγοράσει έργα του. Το 1999 αγοράστηκαν λοιπόν 14 έργα του (τα δύο από αυτά συσχετίζονται και συνιστούν από κοινού μία κατασκευή) και μαζί με αυτά ο καλλιτέχνης δώρισε άλλα 6 έργα του. Είχε δωρίσει ένα ακόμη πολύ παλαιότερα, ενώ δώρισε (στην πινακοθήκη) κι ένα άλλο αργότερα. Το 1917 η αδερφή του δώρισε στο δήμο ένα έργο του ακόμη , που είναι αναρτημένο στο γραφείο του δημάρχου. Ο Π. Σαμπαλιώτης (Αγιοπηγή Καρδίτσας, 1955 – Βερολίνο, 2011) ήταν διεθνής καλλιτέχνης και μουσειοπαιδαγωγός. Μεταξύ των ετών 1978 και 1988 ταξίδεψε στην Ευρώπη και έμεινε για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα στην Ελβετία, την Γαλλία, την Ισπανία και στην Σουηδία. Από το 1988 και μέχρι το έτος 1997 έζησε και εργάστηκε στην Αθήνα και στην Ύδρα. Το 1997 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Βερολίνο όπου διέπρεπε τιμώντας την Τέχνη και την Ελλάδα. Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής στην Δημοτική Πινακοθήκη του Νιούκλεν του Βερολίνου και συνεργάτης – μουσειοπαιδαγωγός στο πρόγραμμα του Οργανισμού “Jugend im Museum” (Νεολαία στο Μουσείο), στην Εθνική Πινακοθήκη του Βερολίνου.

Γεώργιος – Φίλιος Ζουμπουλάκης

Δώρισε 18 έργα σύγχρονων ελλήνων χαρακτών το 2011 προς την Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν δημιουργηθεί από δεκατρείς πολύ νέους ηλικιακά καλλιτέχνες, οι οποίοι είναι οι: Λεωνίδας Γιαννακόπουλος, Γεώργιος Γκρέκας, Φωτεινή Γουσέτη, Γεωργία Γιαννέλου, Ευγενία – Πατρίτσια Δεληγιάννη, Ελένη Κάπρου, Ανδριάνα Κώτση, Λογό, Γεώργιος Πάλλης, Μιλτιάδης Πεταλάς, Ορέστης Συμβουλίδης, Δημήτρης Χρηστίδης, Άννα Χαρακτινού

​Παλαιολόγος Σουλικιάς

Δώρισε 10 έργα του στην πινακοθήκη (3 το 2001 και άλλα 7 το 2008).

Ο Παλαιολόγος Σουλικιάς (Κομοτηνή, 1926) είναι σημαντικός σύγχρονος καλλιτέχνης της διασποράς που κατάγεται από την μεριά του πατέρα του από το Φανάρι Καρδίτσας· έχει ζήσει πολλά χρόνια στο εξωτερικό, τα περισσότερα στον Καναδά. Τα τελευταία χρόνια ζει στην Ανακασιά Πηλίου. Έχει πραγματοποιηθεί αναδρομική του έκθεση στην πινακοθήκη, ενώ 3 έργα του εκτίθενται στην μόνιμη έκθεση.

Γεώργιος Οικονομόπουλος

Δώρισε 6 έργα της συζύγου του Λουκίας Γεωργαντή – Οικονομοπούλου (1 το 2005 και 5 το 2010 προς τον Δήμο Καρδίτσας).

Ο Γεώργιος Οικονομόπουλος είναι διευθυντής του Μουσείου Λουκίας Γεωργαντή.

Λουκία Γεωργαντή

​(Αθήνα 1919 – Αθήνα 2001) ήταν Ελληνίδα γλύπτρια, ζωγράφος και διακοσμήτρια. Ήταν κόρη του γλύπτη Νικόλαου Γεωργαντή (1883 – 1947). Κατά τα έτη 1935 – 1946 πήρε μαθήματα γλυπτικής από τον πατέρα της και στη συνέχεια σπούδασε στη Σχολή των Τεχνών (Scuola dei Arti) της Φλωρεντίας.

Η Γεωργαντή ασχολήθηκε και με τη δημιουργία των Μουσείων Ομοιωμάτων του Δήμου Αθηναίων και του Θεατρικού Μουσείου της Αθήνας. Ήταν φανατική συλλέκτρια πήλινων ομοιωμάτων σημαντικών προσωπικοτήτων της Ελλάδας. Για το λόγο αυτό, είχε επονομαστεί «Μαντάμ Τισό» της ελληνικής γλυπτικής (Εφημ. Ελευθεροτυπία, 30.7.2002). Είχε μετατρέψει την ιδιωτική κατοικία της επί των οδών Αναπαύσεως 20 και Τιμολέοντος 2 στη συνοικία του Μετς στην Αθήνα σε μουσείο. Εδώ στεγάζεται σήμερα το Μουσείο Γλυπτών και Ομοιωμάτων «ΛΟΥΚΙΑ ΓΕΩΡΓΑΝΤΗ», το οποίο ίδρυσε η Γεωργαντή το 1992 και το δώρισε το 2000 στο Δήμο Αθηναίων. Είχε εκθέσει κατά καιρούς τα έργα της σε ατομικές εκθέσεις στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τον Πειραιά. Είχε λάβει επίσης μέρος σε ομαδικές παρουσιάσεις των έργων της στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Η Γεωργαντή επικεντρώθηκε κυρίως με ανθρωπομορφική αντίληψη στη δημιουργία προτομών προσωπικοτήτων από το χώρο των γραμμάτων και της τέχνης, αλλά και άλλων μορφών της ελληνικής κοινωνίας.

Θόδωρος Παπαγιάννης

Δώρισε στην πινακοθήκη 3 έργα του το 2005.

Ο Θόδωρος Παπαγιάννης (1942) είναι σημαντικός σύγχρονος έλληνας καλλιτέχνης και πανεπιστημιακός. Στον δημόσιο χώρο της Καρδίτσας υπάρχει ένα ακόμη έργο του που δημιουργήθηκε κατά το Α΄ Συμπόσιο Γλυπτικής (2005) και έχει τοποθετηθεί στην πλατεία Δημήτρη Γιολδάση. Γεννήθηκε το 1942 στο Ελληνικό Ιωαννίνων. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών (1960 – 65) µε υποτροφία. Μελέτησε µε διετή υποτροφία (1966 – 68) εσωτερικού του ΙΚΥ την αρχαιοελληνική τέχνη και την τέχνη της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου. Μετεκπαιδεύτηκε στο Παρίσι παρακολουθώντας μαθήματα που αφορούσαν τα νεότερα υλικά γλυπτικής στα εργαστήρια των S. Mouille, G. Vineent και Μ. Rafestin στην Ecole Nationale Superieur des Art Appliques et des Metiers d’ Άrt. Έχει τιμηθεί µε πολλά βραβεία και διακρίσεις, ανάμεσα στα οποία είναι το Α’ Βραβείο στο διαγωνισμό για το Μνημείο Εθνικής Αντίστασης, Βόλος (1985), το Α’ Βραβείο στο διαγωνισμό για το Μνημείο της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, Γιάννενα (1985) και το Α’ Βραβείο στο διαγωνισμό για το Μνημείο Εθνικής Αντίστασης.

Δ. Γ. Τσαούσης

​Δώρισε 3 έργα της Αρτέμιδος Μελισσαράτου (και κάποια βιβλία).

Ρόζα Ησαΐα

Δώρισε 3 έργα της θείας της Κούλας Μπεκιάρη και αρκετά βιβλία το 2009. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Φιλολογία, Μουσική, Ζωγραφική. Έκανε τις καλλιτεχνικές της σπουδές στη Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο και Ολλανδία. Μαθήτευσε κοντά στον Νικόλαο Λύτρα, τον Κώστα Παρθένη και τον Θεόφραστο Τριανταφυλλίδη.Το 1937 παίρνει μαθήματα χαρακτικής από τον Γιώργο Βελισσαρίδη. Το 1958 μαθαίνει την τέχνη της λιθογραφίας και τη μέθοδο του πλάγιου ξύλου από τον Γιώργο Μόσχο.

Μάγδα Βαμβατήρα

​Δώρισε 3 έργα της στην πινακοθήκη (1 το 2006 και άλλα 2 το 2008). Γεννήθηκε στο Βόλο και μεγάλωσε στη Λάρισα. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο και Νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθήνας. Από το 1970 ως το 1981 εργάστηκε στον Ιδιωτικό Τομέα. Εξακολούθησε τις σπουδές, μετά από εισαγωγικές εξετάσεις, στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου σπούδασε και στους τρεις τομείς της σχολής και πήρε πτυχίο για τον καθένα χωριστά. Έχει πάρει πέντε διακρίσεις, ένα μετάλλιο και ένα δεύτερο βραβείο (Πολωνία, Λιθουανία, Ιταλία, Καζακστάν) για την ξυλογραφία της σε όρθιο ξύλο. Έργα της υπάρχουν στους τόπους που εξέθεσε στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Μαρία Χαλκιά

Δώρισε στην πινακοθήκη 2 έργα της το 2003.

Η Μαρία Χαλκιά Αλεξοπούλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Φοίτησε στο Αγγλόφωνο τμήμα του North College και απέκτησε με διάκριση το Bachelor Degree of fine Arts in Graphic Design. Παράλληλα με τις σπουδές της παρακολούθησε σειρά εξειδικευμένων σεμιναρίων πάνω στην ιστορία της τέχνης.Τα σεμινάρια διοργάνωσε το North College σε συνεργασία με αγγλικά και αμερικανικά πανεπιστήμια και η Μαρία Χαλκιά είχε την ευκαιρία να βρεθεί κοντά σε σημαντικούς δασκάλους των εικαστικών τεχνών.

Γιάννης Αντωνόπουλος

​Δώρισε στην πινακοθήκη 2 έργα του το 2004.

Ο Γιάννης Αντωνόπουλος (Καρδιτσομάγουλα Καρδίτσας, 1948) σημαντικός σύγχρονος καλλιτέχνης που ζει στην Αθήνα. Στην πινακοθήκη υπάρχουν κι άλλα έργα του, ενώ έργα του έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές εκθέσεις της Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας. Για τον καλλιτέχνη γράφει η ιστορικός Τέχνης Μελίτα Εμμανουήλ: «Ο Γιάννης Αντωνόπουλος ανήκει στη γενιά του ’80, είναι ένας από εκείνους που αδιαφόρησαν για την κριτική και λειτούργησαν ανατρεπτικά ως προς τα αισθητικά δεδομένα της εποχής τους. Οι καλλιτέχνες αυτοί –εξπρεσιονιστές κατά βάση – ακολουθώντας μοναχικούς δρόμους, προσπάθησαν να «σπάσουν τη φόρμα» και να δημιουργήσουν ένα νέο χώρο». Έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη και σε άλλες σπουδαίες συλλογές.

Έχει συμμετάσχει από το 1980 μέχρι σήμερα, σε πλήθος ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στην Αθήνα, στην Λευκωσία, στην Θεσσαλονίκη, στην Καρδίτσα και αλλού.

Νίκος Καυχίτσας

Με την ολοκλήρωση έκθεσή του (1999 / 2000) δώρισε στην πινακοθήκη 2 έργα του, ενώ και πολύ παλιότερα είχε δωρίσει ένα έργο του στον Δήμο Καρδίτσας για την πινακοθήκη.

Ο Νίκος Καυχίτσας (1931 – 2003) γεννήθηκε στο Μορφοβούνι κι έζησε στην Καρδίτσα. Ήταν ζωγράφος και αγιογράφος. Μας έδωσε γωνιές γραφικές τόσο της πόλης μας, όσο και άλλων μεμονωμένων ζωγραφικών θεμάτων, αφήνοντας διακριτικά να διαφανούν στους πίνακες με την προσωπική του αμεσότητα δείγματα επιτυχημένης ζωγραφικής, κυρίως χιονισμένα τοπία, σκηνές της καθημερινής ζωής στην πόλη και στην ύπαιθρο.

Μαρία Πιπέρογλου

​Δώρισε 2 έργα της θείας της Ελένης Πίταρη – Παγκάλου στον Δήμο Καρδίτσα το 2011. H Ελένη Πίταρη – Παγκάλου γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολή το 1905. Μετά το 1922 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Υπήρξε μαθήτρια αρχικά του Νικολάου Λύτρα και κατόπιν του Κωνσταντίνου Παρθένη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Υπήρξε επίσης μαθήτρια των αδελφών Γεραλή, αλλά και του Θεόφραστου Τριανταφυλλίδη. Παντρεύτηκε τον γιατρό και πανεπιστημιακό Γ. Πάγκαλο. Πραγματοποίησε πολλές ατομικές και συμμετείχε σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Πέθανε το 1995 στην Αθήνα.

Κυριάκος Μορταράκος

​Δώρισε στην πινακοθήκη ένα δικό του έργο το 2003.

Ο Κυριάκος Μορταράκος (1948) είναι σημαντικός σύγχρονος έλληνας καλλιτέχνης και πανεπιστημιακός. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Από το 2005 είναι τακτικός καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης στο τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές εκθέσεις της Δημοτικής Πινακοθήκης Καρδίτσας.

Σπυριδούλα Πολίτη

Δώρισε στην πινακοθήκη ένα δικό της έργο το 2003.

Η Σπυριδούλα Πολίτη (1957) είναι σημαντική σύγχρονη ελληνίδα καλλιτέχνιδα. Γεννήθηκε στη Χούνη Αιτωλοακαρνανίας . Σπούδασε κλασσική μουσική στο Εθνικό Ωδείο Αθήνας (1976-1982) και Ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας όπου αποφοίτησε με άριστα (1983-1987). Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές εκθέσεις της Δημοτικής Πινακοθήκης Καρδίτσας.

Βαγγέλης Γκόκας

​Δώρισε στην πινακοθήκη 1 έργο του το 2004.

Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1969. Σπούδασε στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1988-1994) και στη Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης (1995-1997). Είναι αναπληρωτής καθηγητής (ζωγραφική) στο Τμήμα Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Παρουσίασε τη δουλειά του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Φάνης Κουζούνης

Δώρισε στην πινακοθήκη 1 έργο του το 2004.

Γεννήθηκε στην Αθήνα, το 1943. Μαθήτευσε ζωγραφική κοντά στον πατέρα του, Κώστα Κουζούνη και το θείο του Γιώργο Κουζούνη, που ζωγράφιζαν τις γιγαντοαφίσες για τους κινηματογράφους. Φοίτησε στο ΑΤΙ (1963-1964), με δασκάλους τους Α. Τάσσο και Σ. Βασιλείου. Ασχολήθηκε κυρίως με τις γραφικές τέχνες στο χώρο της διαφήμισης. Είναι μέλος του ΕΕΤΕ (Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος).

Κώστας Τσώλης

​Δώρισε στην πινακοθήκη 1 έργο του το 2004.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Σπούδασε ζωγραφική στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1985-1990). Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις σε πολλές ελληνικές πόλεις και στο εξωτερικό. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες (Βέλγιο, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, ΗΠΑ, Ινδία, Ισπανία, Κύπρο, Πολωνία).

Ανδρέας Κοντέλλης

​Δώρισε στην πινακοθήκη 1 έργο του.

Γεννήθηκε το 1966, στην Αθήνα και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών ζωγραφική (1984-1990). Μετά από εξετάσεις του χορηγήθηκε τριετής υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, για εκτέλεση ζωγραφικού έργου στην Ελλάδα. Το 2000, μετά από τετραετή υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών, έλαβε Master of Art in Fine Art, στο Middlesex University του Λονδίνου.

Άννα Γρηγόρα

Δώρισε στην πινακοθήκη 1 έργο της.

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 3 Ιουνίου του 1959, η καταγωγή της όμως είναι από την Άνδρο. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Είναι μέλος του επιμελητηρίου εικαστικών τεχνών Ελλάδος και του διοικητικού συμβουλίου της ένωσης ανδρείων επιστημόνων. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε πολλές ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές εκθέσεις της Δημοτικής Πινακοθήκης Καρδίτσας.

Άρης Λιάκος

​Δώρισε στην πινακοθήκη 1 έργο του.

Ο Άρης Λιάκος (Καρδίτσα, 1932) ομότιμος καθηγητής ψυχιατρικής και ζωγράφος που κατοικεί στην Αθήνα. Έχει κάνει ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής στην Αθήνα και στο Λονδίνο. Αποφοίτησε από την Αν. Σχολή Καλών Τεχνών το 2004. Επιδίδεται ιδιαίτερα στην υδατογραφία και η τοπιογραφία καταλαμβάνει θεματογραφικά το μεγαλύτερο ενδιαφέρον του. Συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και τον Καναδά. Έχει πραγματοποιήσει πάνω από 25 ατομικές εκθέσεις από το 1986 έως σήμερα. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές εκθέσεις της Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας.

Κωνσταντίνος Βρυττιάς

Δώρισε στην πινακοθήκη 1 έργο του.

Καλλιτέχνης – Γλύπτης – Δάσκαλος. Γεννήθηκε το 1953 στα Μέγαρα Αττικής. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών (1999-2004), Γλυπτική, με καθηγητή τον Θόδωρο Παπαγιάννη, όπου και αρίστευσε. Το 2005 Ίδρυσε την «Αισθητική Αγωγή» (σχολείο μέσω τεχνών) στη γενέτειρά του, όπου διδάσκει μέχρι σήμερα.

Σαράντης Καραβούζης

Δώρισε στην πινακοθήκη 1 δικό του έργο το 2005 (και αρκετά βιβλία για την εικαστική βιβλιοθήκη της πινακοθήκης).

Ο Σαράντης Καραβούζης (Αθήνα 1938 – 2011) ήταν σημαντικός έλληνας καλλιτέχνης διεθνούς κύρους. Στην πινακοθήκη υπάρχουν κι άλλα έργα του από άλλη δωρεά (δωρεά Απόστολου Κάρκα). Σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας . Πήρε υποτροφία στο εσωτερικό και γύρισε σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Εν συνεχεία, πήρε υποτροφία από την γαλλική κυβέρνηση και βρέθηκε στο Παρίσι, στο τέλος του 1967. Εκεί σπούδασε ως ελεύθερος σπουδαστής στην Σχολή Καλών Τεχνών. Κατόπιν, γράφτηκε για τελειωτικές σπουδές στην Σχολή του Εδιμβούργου και στην Σορβόνη, όπου παρακολουθούσε ιστορία της τέχνης. Στην Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας έχει πραγματοποιηθεί ατομική του έκθεση και έργα του έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές της εκθέσεις.

Γιούλικα Λακερίδου

​Δώρισε στην πινακοθήκη 1 δικό της έργο το 2005 (και αρκετά βιβλία για την εικαστική βιβλιοθήκη της πινακοθήκης).

Στην πινακοθήκη υπάρχει κι ένα ακόμη έργο της από άλλη δωρεά (δωρεά Απόστολου Κάρκα), ενώ έργα της έχουν παρουσιαστεί και σε περιοδικές εκθέσεις. Γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1940. Σπούδασε ζωγραφική, χαρακτική και ψηφιδωτό στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού και συνέχισε τις σπουδές της στη Σορβόνη. Έχει λάβει Mention Horonable (1970), καθώς και χρυσό (1977), αργυρό (1971) και χάλκινο (1973) μετάλλιο στο Salon des Artistes Français στο Παρίσι. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε δεκαεπτά ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε πάρα πολλές ομαδικές σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Γιώργος Μήλιος: δώρισε στην πινακοθήκη 1 δικό του έργο το 2003.
Ο Γιώργος Μήλιος είναι σημαντικός σύγχρονος έλληνας καλλιτέχνης και πανεπιστημιακός. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές εκθέσεις της Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ με υποτροφία, ως πρώτος επιτυχών, απ’ όπου αποφοίτησε το 1962 με 5 επαίνους. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ecole des Beaux Arts, με χαρακτική και λιθογραφία. Εργάσθηκε επί τέσσερα χρόνια ως ζωγράφος-συντηρητής στο Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών και στη Μονή του όρους Σινά. Το 1985 διορίσθηκε ως λέκτορας στο ΕΜΠ, το 1988 εκλέχθηκε τακτικός καθηγητής στην Σχολή Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και το 1996 με μετάκληση έγινε καθηγητής της χαρακτικής στην ΑΣΚΤ.

Δημήτρης Στέμνης

Δώρισε στην πινακοθήκη 1 έργο του.

Κωνσταντίνος Φαφούλας

​Δώρισε στην πινακοθήκη το 2000 μία φωτογραφία – έργο των Αφων Δόντα.

Ευανθία Σούτογλου

​Δώρισε στην πινακοθήκη 1 έργο της.

Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές εκθέσεις της Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας. Γεννήθηκε το 1964 στον Άγιο Κωνσταντίνο Φαρσάλων. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, όπου και αρίστευσε. Παρουσίασε τη δουλειά της σε αρκετές ατομικές εκθέσεις και έχει λάβει μέρος σε πάρα πολλές ομαδικές σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Θεόδωρος Πάντος

​Δώρισε στην πινακοθήκη 1 έργο του.

Ο Θεόδωρος Πάντος (Αθήνα 1932 – 2013) είχε ιδιαίτερους δεσμούς με την Καρδίτσα, καθώς είχε εδώ αρκετούς μαθητές. Στην Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας έχει πραγματοποιηθεί ατομική του έκθεση. Σπούδασε σχέδιο και ζωγραφική στον Τάσο Λουκίδη (1947-1950) και διακοσμητικές τέχνες στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας και στην E.N.S.A.I.T. της Roubaix (1950-1955). Ήταν μέλος του Ε.Ε.Τ.Ε. και της Α.Ι.Α.Ρ. Το 1975 ίδρυσε με τους σπουδαστές του και ήταν η ψυχή της ομάδας ΣΥΝ. .Είναι συγγραφέας τριών βιβλίων: «Φόρμα και θεματικό περιεχόμενο στη ζωγραφική» (1976). «Το κοστούμι» (1977) και «Το χρώμα- σύλληψη, αντίληψη, αίσθηση, πρακτική» εκδόσεις «Κάλβος» (1990). Επίσης μετέφρασε στα ελληνικά το βιβλίο του Πωλ Σινιάκ: «Από τον Ευγένιο Ντελακρουά στον Νεοεμπρεσσιονισμό». Έκδοση του Συλλόγου Καθηγητών Καλλιτεχνικών Μαθημάτων (1987).

Σταύρος Ιωάννου

Δώρισε στην πινακοθήκη 1 έργο του το 2004.

Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές εκθέσεις της Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθηνών από την οποία και αποφοίτησε το 1976. Είχε λάβει μέρος και σε σειρά ομαδικών εκθέσεων στην Αθήνα και το εξωτερικό. Του έχει απονεμηθεί το Α’ Βραβείο Ζωγραφικής της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών (1979) και διάκριση στην Πανβαλκανική Έκθεση Πλαστικών Τεχνών στο Βουκουρέστι (1980). Το έργο του εντάσσεται στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό, θεωρείται δε ως ο εγκυρότερος εκπρόσωπος της νεότερης γενιάς των Ελλήνων εξπρεσιονιστών. Ο Σταύρος Ιωάννου απεβίωσε στην Αθήνα το 2009.

Τάσος Δήμος

Δώρισε στην πινακοθήκη 1 έργο του το 2006.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Σπούδασε στη σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από το 1983-1988. Πήρε υποτροφίες το 1985 και το 1986 και το 1988 αποφοίτησε με άριστα. Συνέχισε τις σπουδές του στο Hochschule der Kunste του Βερολίνου στο εργαστήριο του C.B Marwan με υποτροφία από την Bosch. Έργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα, στην Αμερική, στην Ιαπωνία, στην Ελβετία, στην Αγγλία, στη Γερμανία, στην Κύπρο και στην Σαουδική Αραβία. Επίσης έργα του υπάρχουν στη Δημοτική Πινακοθήκη Αθήνας, Κορίνθου, Καρδίτσας, στην Α.Σ.Κ.Τ., σε δημόσιους χώρους της Κύπρου, κ.α.

Αλίκη και Πλάτων Αναστασιάδης

Δώρισαν στην πινακοθήκη 1 έργο του γιου τους Φαίδωνα Αναστασιάδη (και κάποια βιβλία) το 2006.

Ο Φαίδων Αναστασιάδης γεννήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου του 1970 στην Αθήνα, όπου και πέθανε σε ηλικία μόλις 31 ετών( 23 Ιουνίου 2001).Σπουδές: Κέντρο Εικαστικών Διακοσμητικών και Εφαρμοσμένων Σπουδών ΒΑΚΑΛΟ (1987-. 1990), Polytechnic of Central London-Harrow College (1990-1991), Wolverhampton University Πτυχίο Bachelor Τεχνών (1991- 1994), Koninkje Academie voor Schone Kunsten:Stad (Γάνδη-Βέλγιο 1993 ). Ήν εικονογράφος στην ΑΡΤΟΟΝ (1996 – 1997) και στη διετία 2000-01 συνεργάστηκε με την Mediascriptum.

Χρίστος Καράς

Δώρισε στην πινακοθήκη 1 έργο του. Είναι σημαντικός σύγχρονος έλληνας καλλιτέχνης. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1930. Μετά από σύντομες σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (1948-1950), γράφεται στη Σχολή Καλών Τεχνών των Αθηνών (1951), παίρνει το δίπλωμά του (1955) και με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (1957) σπουδάζει φρέσκο στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού για τρία χρόνια. Στο Παρίσι μένει μέχρι το 1963. Συγχρόνως ταξιδεύει στο Βέλγιο, Ολλανδία, Ισπανία, Ιταλία και Αγγλία. Αργότερα πραγματοποιεί πολλά ταξίδια στη Βενετία, Βασιλεία, Κάσσελ, Βρυξέλλες και στο Βερολίνο, παρακολουθώντας τις μεγάλες διεθνείς εκθέσεις. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα μετέχει ενεργά στην προσπάθεια για τη δημιουργία ενός σύγχρονου καλλιτεχνικού κλίματος, με πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, τηλεοπτικές παρουσίες και συνεντεύξεις σε εφημερίδες και περιοδικά. Ιδρύει επίσης με άλλους καλλιτέχνες την ομάδα “Τομή” (1963) και τον “Σύνδεσμο Ελλήνων Καλλιτεχνών” (1976). Στην Δημοτική Πινακοθήκη Καρδίτσας έχει πραγματοποιηθεί ατομική του έκθεση και έργα του έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές της εκθέσεις.

Μαρία – Ελπίδα Παπαβασιλείου

Δώρισε 1 έργο της θείας της Χριστίνας Παπαβασιλείου.

Νίκος Δεσεκόπουλος

Δώρισε 1 έργο του το 2008. Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1956.

Την περίοδο 1974-1980 φοιτησε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας. Από το 1977 έως σήμερα έχει λάβει μέρος σε περισσότερες από 210 ομαδικές εκθέσεις και έχει παρουσιάσει την δουλειά του σε 13 ατομικές Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές εκθέσεις της πινακοθήκης. Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές εκθέσεις της πινακοθήκης.

Εύα Βασδέκη

Δώρισε 1 έργο της το 2008. Γεννήθηκε το 1973 στο Βισμπάντεν της Γερμανίας, ενώ σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Φοίτησε στο Αμερικάνικο Κολέγιο της Αγία Παρασκευής και κατόπιν έκανε σπουδές Συντήρησης Έργων Τέχνης και Αρχαιολογικών Ευρημάτων στη Σχολή Πετρά. Στη συνέχεια σπούδασε αριστεύοντας στην ΑΣΚΤ Αθήνας. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές εκθέσεις της πινακοθήκης.

Βούλα Μούλου – Δούλη

Δώρισε 1 έργο της το 2008.

Γεννήθηκε 1943 στα Κύθηρα και κατοικεί στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και έλαβε πτυχίο χαρακτικής, Θεωρητικών και Ιστορικών σπουδών και Πιστοποιητικό Εφαρμοσμένων Τεχνών. Έργα της έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές εκθέσεις της πινακοθήκης.

Νίκος Σταυρακαντωνάκης

Δώρισε 1 έργο του το 2008.

Με καταγωγή από την Κρήτη, ο Νίκος Σταυρακαντωνάκης γεννήθηκε στην Αθήνα και πέρασε ένα μικρό αλλά σημαντικό μέρος της ζωής του στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε ζωγραφική στο τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ., Χαρακτική στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας και ξυλογραφία στο Kyoto International Mokuhanga School. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει επιμεληθεί δεκάδες εκθέσεις και εκδηλώσεις για τη χαρακτική στην Ελλάδα. Είναι πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χαρακτών από το 2008, ενώ από το 2009 επιμελείται το Athens Print Festival.

Έργα του έχουν παρουσιαστεί σε περιοδικές εκθέσεις της πινακοθήκης.

Μελίνα Πλακωτάρη – Κοντογιάννη

Δώρισε 1 έργο του συζύγου της Κώστα Κοντογιάννη μετά την ολοκλήρωση αναδρομικής έκθεσης έργων στην πινακοθήκη το 2008.Ο Κώστας Κοντογιάννης γεννήθηκε το 1926 στα Γρεβενά, με καταγωγή από τους Αγίους Θεοδώρους Μαγνησίας. Σπούδασε στα τέλη της δεκαετίας του ‘40 στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα. Από το 1956 ως το 1958 έζησε στη Φλώρινα, όπου ξεκίνησε την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία. Το 1958 έφυγε για τη Φλωρεντία όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Accademia di Belle Arti, με υποτροφία της σχολής. Στην Ιταλία διέγραψε λαμπρή καριέρα γεμάτη διακρίσεις και βραβεία, με συμμετοχή σε μεγάλο αριθμό ομαδικών και ατομικών εκθέσεων με αποκορύφωμα την XX Biennale Fiorino στη Φλωρεντία το 1971.Το 1972 επέστρεψε στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκε στους Αγίους Θεοδώρους Μαγνησίας. Πέθανε το 2000.

Τάσος Ζωγράφος

Δώρισε 1 έργο του το 2010 με την ολοκλήρωση αναδρομικής του έκθεση στην πινακοθήκη. Δώρισε και κάποια βιβλία.

Ο Τάσος Ζωγράφος (1926 -2011)γεννήθηκε στη Λιβαδειά. Στην Αθήνα βρέθηκε το 1940, όπου έζησε τον πόλεμο και την κατοχή. Το 1947 έδωσε εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών, αλλά δεν φοίτησε λόγω των γεγονότων του Εμφυλίου. Μαθητής του Γιάννη Τσαρούχη από το 1946 άρχισε να δουλεύει πότε ως σκηνογράφος, πότε ως ζωγράφος, πότε ως μπογιατζής. Στα χρόνια της εξορίας του στη Μακρόνησο έκανε σκηνογραφίες σε πολλά θεατρικά έργα. Το 1950 γύρισε στην Αθήνα και δούλεψε ως ζωγράφος σκηνικών στο Ελεύθερο Θέατρο και στα λεγόμενα θέατρα «τσέπης». Ως σκηνογράφος καθιερώθηκε το 1955 με τη δουλειά του στο φιλμ του Νίκου Κούνδουρου «Ο δράκος» αλλά και σε πολλά άλλα έργα σταθμούς. Έχει πάρει πέντε βραβεία για τη δουλειά του από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, ένα κρατικό και δύο της Ελληνικής Τηλεόρασης. Ως ζωγράφος έκανε οκτώ ατομικές εκθέσεις και πήρε μέρος σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Γιώργος Βλαχάκης

Δώρισε 1 έργο του το 2011.

Νίκος Γρηγοράκης

Το 2014 δώρισε αρκετά βιβλία του στην πινακοθήκη. Κάποια από αυτά είναι συλλεκτικά βιβλία με αυθεντικά χαρακτικά. Ο Νίκος Γρηγοράκης λειτούργησε ως μέντορας σε μια ομάδα φιλοτεχνών που αποκαλούσε “Εραστές της Χαρακτικής”. Το συγγραφικό του έργο (λευκώματα, εφημερίδες, από το 1975) αποτελεί σήμερα τη βασική βιβλιογραφία πάνω στην Ιστορία της Νεοελληνικής Χαρακτικής. Από το 1990 και μετά, ο Νίκος Γρηγοράκης ξεκινά μια ακριβή και ιδιαίτερα καλλιτεχνική εκδοτική πρωτοβουλία για τα ελληνικά δεδομένα στο χώρο των εκδόσεων. Δημιουργεί τα σπάνια και περίφημα -Livres de Luxe- βιβλία πολυτελείας, αναβιώνοντας τους παραδοσιακούς τρόπους τυπογραφίας.