Βρίσκεται στo νότιο άκρο της πόλης, στην άλλοτε οθωμανική συνοικία «καρατζά μαχαλά».
Ως το 1897 η περιοχή συνόρευε με το δάσος της Παπαράντζας, το οποίο κάηκε από τους Τούρκους. Στη θέση του υπήρχε από τις αρχές του 18ου αιώνα παρεκκλήσι αφιερωμένο στον Άγιο Μηνά. Το 1835 οι Τούρκοι το μετέτρεψαν σε τζαμί, στο οποίο συνέχιζαν να τιμώνται οι άγιοι Μηνάς και Παρασκευή. Το 1896 στη θέση του τζαμιού κτίστηκε ναός αφιερωμένος στην Αγία Παρασκευή. Ο μιναρές του τζαμιού και η χαρακτηριστική στεγασμένη είσοδος του προαυλίου διατηρούνταν μέχρι τα μέσα περίπου του 20ου αιώνα.
Στις παραμονές του πολέμου το ισόγειο παράπηγμα αντικαταστάθηκε από κτήριο σε ρυθμό βασιλικής, το οποίο σώζεται, με αρκετές μεταγενέστερες επεμβάσεις, μέχρι σήμερα. Οι εικόνες του τέμπλου είναι ύστερα έργα του Ν. Δόντα.
Πηγή: Φ. Λέκκα, Πολιτιστικός οδηγός δήμου Καρδίτσας, ΔΕΤΑΚ & Μουσείο Πόλης Δήμου Καρδίτσας, 2008