Σαν χτες, πριν από 71 χρόνια, γεννήθηκε η UNICEF (11 Δεκεμβρίου 1946) για να βοηθήσει τα παιδιά της κατεστραμμένης από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Ευρώπης.
Στη διάρκεια αυτών των 71 χρόνων η UNICEF, έχει προσφέρει πολλά, πάρα πολλά, τόσο στη χώρα μας, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο.
Φτάνει όμως μια οργάνωση για να εξαλείψει τον πόνο, την εκμετάλλευση και τις κακουχίες που περνούν τα παιδιά σήμερα;
Αν δούμε ένα – ένα τα 10 βασικά δικαιώματα των παιδιών, θα δούμε ότι τόσο στη χώρα μας, όσο και σ’ όλο τον κόσμο, ακόμη και στις πιο ανεπτυγμένες τεχνολογικά και όχι μόνο χώρες, αυτά, άλλοτε λιγότερο κι άλλοτε περισσότερο καταπατούνται καθημερινά.
Από το πρώτο που αναφέρει ότι το παιδί έχει δικαίωμα να γεννηθεί έως και το δέκατο που μιλάει για έναν κόσμο ανθρώπινο και δίκαιο, πόσα και πόσα παιδιά δε ζουν μέσα στη βία της οικογένειας ή των πολέμων, σε κοινωνίες που οι κυβερνήσεις τους, δε σέβονται το περιβάλλον, που δεν τους παρέχουν τη βασική μόρφωση, το χώρο και το χρόνο να παίζουν, να τους μάθουν τι είναι καλό για τη σωματική και ψυχική τους υγεία.
Πολλά παιδιά δεν έχουν καν οικογένεια και δεν ζουν ανέμελα και μέσα σε αθωότητα την παιδική τους ηλικία, αναγκασμένα να δουλεύουν ή και να παντρεύονται ακόμη ακόμη, από πολύ πολύ μικρά.
Τέλος και ειδικά τα τελευταία χρόνια πολλά παιδιά πέφτουν θύματα τεράτων που τα εκμεταλλεύονται μέσα από τα διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το διαδίκτυο.
Θα πρέπει λοιπόν, όλοι μας, μικροί και μεγάλοι, απλοί πολίτες και κυβερνήσεις, όλοι εμείς οι φορείς που ασχολούμαστε με τα παιδιά, να τους δώσουμε τις σωστές κατευθύνσεις, την ψυχική ηρεμία και την οικογενειακή ζεστασιά ώστε να μεγαλώσουν και να αναπτυχθούν σωματικά και πνευματικά ήρεμα και να ευελπιστούμε σ’ ένα καλύτερο μέλλον για την κοινωνία μας και τον κόσμο ολόκληρο.
Ζήτω τα παιδιά όλου του κόσμου!