Τοπική Κοινότητα Καλλιφωνίου

Το Καλλιφώνι (υψομ. 145μ) απέχει από την Καρδίτσα 13 χλμ. Αποτελεί τοπική κοινότητα και έδρα της Δημοτικής Ενότητας Καλλιφωνίου.
Πρόκειται για έναν οικισμό της ύστερης βυζαντινής εποχής. Άξιο τέκνο του Καλλιφωνίου αναδείχτηκε ο ιερέας Βας. Παπαδημητρόπουλος, με έντονη δράση στην αγροτική εξέγερση του 1910.
Στα μέσα του 19ου αιώνα το Καλλιφώνι υπήρξε ιδιοκτησία του Τούρκου Μουχεδίν Βέη (παλαιότερα εμφανιζόταν ως τσιφλίκι του Αλή Πασά), ο οποίος διέμενε στο χωριό σε κονάκι κοντά στο Κεφαλόρεμα. Είχε έναν γιο, τον Πετριδίν Βέη, στον οποίο άφησε τα περιουσιακά του στοιχεία. Μετά τον σχετικά πρόωρο θάνατο του Πετριδίν, η χήρα του, Ναδιρέ, εγκαταστάθηκε στη Λάρισα το 1882, από όπου διαχειριζόταν το τσιφλίκι μέσω επιστατών. Με την οριστική αποχώρηση των μωαμεθανικών πληθυσμών από τη Θεσσαλία, μέρος του τσιφλικιού αγόρασε ο Δημήτριος Γιαννακόπουλος, ενώ το τσιφλίκι τελικά απαλλοτριώθηκε το 1923.
Μετά την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το 1881, εγκαταστάθηκε στο Καλλιφώνι αστυνομικός σταθμός. Αναφέρεται ως ένας από τους πρώτους γραμματείς του δήμου ο Γεώργιος Χατζόπουλος, επί δημαρχίας Δημήτριου Μερλέμη (1883-1887). Κατά τη σύντομη κατοχή της περιοχής από τα τουρκικά στρατεύματα το 1897, στο Καλλιφώνι κατέφυγε ο δεκαπενταετής τότε Νικόλαος Πλαστήρας, καθώς -εκδικούμενος τη βίαιη συμπεριφορά του γιου τού Τούρκου διοικητή- ξυλοκόπησε το τουρκόπουλο, όπως αφηγήθηκε ο ίδιος. Η προφορική, πάντως, παράδοση στο Καλλιφώνι μεταφέρει πως ο Πλαστήρας το είχε φονεύσει.
Τρία χλμ. Βόρεια του οικισμού βρίσκεται η Ι.Μ. της Παναγίας Φανερωμένης από τον 17ο αιώνα, θρησκευτικό κέντρο της περιοχής και δημιούργημα των αρχών του 19ου αιώνα, η οποία πανηγυρίζει στις 23 Αυγούστου. Εκεί φυλάσσεται μοναδικό και ξεχωριστό κειμήλιο, η ομώνυμη εικόνα της Παναγίας, στην οποία οφείλει την ανέγερσή του στον συγκεκριμένο χώρο το μοναστήρι. Κατά την παράδοση, στο αλσύλλιο -που διατηρείται έως σήμερα- πριν από το 1840 εμφανίστηκε τρεις φορές η Παναγία σε έναν βοσκό, με συνέπεια να πειστούν οι πάντες για τη θέληση της Θεοτόκου. Στο τέμπλο του ναού δεν υπάρχουν πλέον οι παλιές εικόνες, καθώς φυλάσσονται σε άλλο χώρο του μοναστηριού. Από αυτές ξεχωρίζει η εικόνα του Αγίου Νικολάου εν Βουναίνοις, στην οποία παριστάνεται ο άγιος με το σχήμα του μοναχού. Επίσης, στη δυτική πλευρά του ναού σώζεται τοιχογραφία που απεικονίζει τη Θεία Κρίση κατά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.

Πολιτιστικές εκδηλώσεις
• Εκδηλώσεις με παραδοσιακούς χορούς το Πάσχα στο Καλλιφώνι.
• Αναβίωση παραδοσιακού καραγκούνικου γάμου στο Καλλιφώνι. «Τελείται» κάθε δύο χρόνια, το μήνα Αύγουστο.
• Εκδηλώσεις με παραδοσιακούς χορούς στο Καλλιφώνι, ανήμερα των Χριστουγέννων.
• Αναβίωση του εθίμου των «Ρογκατσαριών» με θορυβώδεις παρελάσεις μεταμφιεσμένων, τις Αποκριές στο Καλλιφώνι.

Πηγές:
1. ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Καρδίτσας, Καρδίτσα 2007
2. Όψεις της Ιστορίας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Νομού Καρδίτσας, Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων Νομού Καρδίτσας
3. Τουριστικός Οδηγός νομού Καρδίτσας, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Καρδίτσας, Καρδίτσα 2010