Καρδίτσα: Η Πόλη του Ποδηλάτου

Η ζωή είναι σαν να οδηγάς ένα ποδήλατο – για να μπορέσεις να κρατήσεις την ισορροπία σου πρέπει να συνεχίσεις να κινείσαι.
Το σκέφτηκα καθώς έκανα βόλτα με το ποδήλατο

Albert Einstein (για την θεωρία της σχετικότητας)

Καρδίτσα: Κάνουμε τη ζωή μας ποδήλατο!

Η Καρδίτσα σήμερα είναι πρωτοπόρος πόλη σε εθνικό επίπεδο, όσον αφορά την χρήση του ποδηλάτου από τους κατοίκους της. Ο λόγος είναι ότι το ποδήλατο σε πηγαίνει γρήγορα, αποτελεσματικά και φθηνά παντού. Αν και το ποδήλατο είναι σαφώς το μοναδικό ιδιόκτητο μέσο μετακίνησης για τους οικονομικά ασθενέστερους πολίτες, στην πραγματικότητα αφορά το σύνολο του πληθυσμού ανεξάρτητα από φύλο, ηλικία και επίπεδο ευημερίας.

Ένα πραγματικά δημοκρατικό μέσο μετακίνησης, πάνω στο οποίο όλοι είμαστε ίσοι, καταλαμβάνοντας και επιβαρύνοντας ελάχιστα τον δημόσιο χώρο της πόλης.

Καρδίτσα + Ποδήλατο = Αιώνια αγάπη

Η χρήση του ποδηλάτου στην πόλη της Καρδίτσας αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ίδιας της “ταυτότητάς” της . Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα κυκλοφορούν παλαιά ποδήλατα, τα οποία συνήθως κληρονομήθηκαν από τον πατέρα ή τον παππού. Πρόκειται για ποδήλατα μεγάλα και βαριά (γνωστά και ως “νταλίκες”).

Πολλά από αυτά βρίσκονται σε άριστη κατάσταση, έχουν χειρόφρενο και κόντρα και μερικά από αυτά διαθέτουν καρεκλάκι στο πάνω μέρος του σκελετού για να μπορούν να μεταφέρουν μικρά παιδιά.

Οι πιο γνωστές μάρκες, τις οποίες βλέπουμε ακόμη και σήμερα, είναι τα Βίσμαρκ, τα Ρουαγιάλ και τα Γκόρεγκ. Τα ποδήλατα αυτά χρησιμοποιήθηκαν από το 1960 και μετά ως μεταφορικό μέσο για τη μετάβαση των κατοίκων στην εργασία τους.

Έτσι, καθημερινά διένυαν μεγάλες αποστάσεις, όπως Καρδίτσα – Τρίκαλα, Καρδίτσα – Παλαμάς, Καρδίτσα – Λεοντάρι κ.ά, τόσο με κρύο όσο και με ζέστη.

Τα ίδια αυτά ποδήλατα χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι για τους καθημερινούς περιπάτους και τη μετάβαση ζευγαριών από τα γύρω χωριά στην Καρδίτσα.

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι τα παλιά αυτά ποδήλατα είχαν άδεια κυκλοφορίας και έφεραν στο πίσω μέρος τον απαραίτητο αριθμό.

Στη δεκαετία του ’60, όταν το αυτοκίνητο ιδιωτικής χρήσης κάνει δειλά την εμφάνιση του μαζί με τα άλλα μηχανοκίνητα, το ποδήλατο εξακολουθεί να αποτελεί μέσο μεταφοράς και διασκέδασης για μεγάλη μερίδα ανθρώπων της περιοχής.

Στα τέλη της δεκαετίες του ’60, κυκλοφορούν στην Καρδίτσα ανδρικά ποδήλατα, αλλά και γυναικεία, πιο ελαφριά. Η μετακίνηση μαθητών από τα κοντινά χωριά προς τα σχολεία της πόλης γίνεται μ’ αυτά, ενώ τα Σαββατοκύριακα ομάδες νέων παιδιών έκαναν την βόλτα τους στο άλσος της Παπαράντζας και πολλές φορές μέχρι το εργοστάσιο της ΔΕΗ.

Στη δεκαετία του ’70 αρχίζουν να κυκλοφορούν περισσότερα αυτοκίνητα, έτσι το ποδήλατο είναι μόνο για τους φτωχούς, τα παιδιά και τους αθλητές. Άρχισαν, λοιπόν, να κυκλοφορούν και τα πρώτα παιδικά ποδήλατα, καθώς και να βγαίνουν οι πρώτες φωτογραφίες.

Επιπλέον, για τις μεγάλες κυρίες οι οποίες δεν μπορούν να οδηγήσουν ποδήλατα με δύο ρόδες, υπάρχουν τα ποδήλατα με τρεις ρόδες, που παρκάρουν παντού και μπορούν να μεταφέρουν ορισμένα πράγματα πρώτης ανάγκης.

Σήμερα, το ποδήλατο για την Καρδίτσα είναι η ίδια η παράδοσή της, η φυσιογνωμία της, η εγγύηση ότι θα μπορέσει να αναβαθμίσει το περιβάλλον της και να προωθήσει την οικονομική ανάπτυξή της. Το ποδήλατο, είναι μια “κληρονομιά”, που έχει μέλλον στην Καρδίτσα του 21ου αιώνα.

Η πόλη του ποδηλάτου

Η Καρδίτσα ην τελευταία δεκαετία με έργα που προώθησαν οι δημοτικές αρχές απέκτησε ένα σύγχρονο και ιδιαίτερα εκτεταμενο δίκτυο ποδηλατοδρόμων.

Σήμερα στο Δήμο Καρδίτσας το δομημένο δίκτυο των ποδηλατοδρόμων έχει μήκος 7300 μ. στον αστικό ιστό και 10500 μ. περιαστικό.

Οι βάσεις για την ανάπτυξη του δικτύου τέθηκαν από το 2000, όταν η τότε δημοτική αρχή ξεκίνησε καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των δημοτών γενικά και της εκπαιδευτικής κοινότητας ειδικότερα, σχετικά με ένα μελλοντικό δίκτυο ποδηλατοδρόμων, την αναγκαιότητα του, τον τρόπο υλοποίησης του, τις ομάδες δημοτών που θα εξυπηρετήσει κυρίως κλπ

Το πρώτο δίκτυο ποδηλατοδρόμων άρχισε να κατασκευάζεται το 2003, με χρηματοδότηση του Υπουργείου Μεταφορών και μελέτη που συντάχθηκε από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και τον καθηγητή κ. Βλαστό.

Η παρέμβαση έγινε στις οδούς Μπλατσούκα, Καραϊσκάκη και Υψηλάντου.

Το κόστος του έργου ήταν 450.000 €, το συνολικό του μήκος είναι 2700 μέτρα και η κατασκευή έγινε στο επίπεδο του πεζοδρομίου, η τελική επιφάνεια είναι κυβόλιθοι, προβλέφθηκε φωτισμός και φύτευση στο πεζοδρόμιο και τοποθετήθηκαν μεταλλικά κολωνάκια στην άκρη του ποδηλατοδρόμου προς την μεριά του οδοστρώματος.

Το 2004 δημοπρατείται το έργο του Περιαστικού Ποδηλατοδρόμου που συνδέει τον αστικό ποδηλατόδρομο -από το ύψος του σιδηροδρομικού σταθμού της πόλης – με το περιαστικό άλσος της Παπαράντζας. Το συνολικό μήκος της διαδρομής είναι 3,5 χιλιόμετρα.

Η οριστική μελέτη του έργου έγινε και πάλι από τον καθηγητή κ.Βλαστό, χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και κόστισε περίπου 150.000 €.

To 2005 το δίκτυο επεκτείνεται συνδέοντας το κέντρο της πόλης και συγκεκριμένα το πάρκο του Παυσιλύπου με το θερινό κινηματογράφο που βρίσκεται στην περιοχή των Καμινάδων, με δύο δρόμους παράλληλους μεταξύ τους, τις οδούς Καμινάδων-Μπούσδρα και Κίτρους Επισκόπου συνολικού μήκους 2 χιλιομέτρων.

Το κόστος του έργου ήταν 200.000 € και χρηματοδοτήθηκε από το ΓΚΠΣ.

Πρέπει επίσης να αναφέρουμε την ύπαρξη ποδηλατοδρόμου που συνδέει την πόλη με το Δημοτικό διαμέρισμα του Παλαιοκλησίου μήκους 7 χιλιομέτρων.

Πρόσφατα επεκτάθηκε το αστικό δίκτυο ποδηλατοδρόμου με μελέτη που εκπονήθηκε από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο σε συνεργασία με την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου.

Η παρέμβαση πραγματοποιήθηκε στις οδούς 18ης Αυγούστου – Αγίου Σεραφείμ -Τρικάλων με μήκος 1600 μ., και την οδό Ανδρέα Παπανδρέου με μήκος 1000 μέτρα. Το κόστος αυτού του έργου ανήλθε στο 1.200.000 € και χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ.

Περιαστικός Ποδηλατόδρομος

Ο εξοχικός αυτός καινούριος ποδηλατόδρομος ξεκινά από το ύψος του Σιδηροδρομικού Σταθμού και μέσω μιας θαυμάσιας διαδρομής- Υδατόπυργος, περιοχή Αγ. Μηνά, Ανάχωμα- καταλήγει στο Δάσος της Παπαράντζας, το οποίο μετά τις ήπιες παρεμβάσεις και τον καθαρισμό του είναι πραγματικά ένας μοναδικός πνεύμονας πρασίνου σε απόσταση αναπνοής από το κέντρο της πόλης.

Η διαδρομή αυτή είναι κατάλληλη και για περπάτημα, μακριά από το θόρυβο και τους ρύπους των αυτοκινήτων, ενώ το μεγαλύτερο τμήμα της είναι μέσα στο φυσικό περιβάλλον. Eίναι κατάλληλη για βόλτες με φίλους και την οικογένεια και έχει μήκος 3,5 χιλιόμετρα.

Δείτε ένα βίντεο από την Ημέρα Ποδηλάτου στις 29 Σεπτεμβρίου 2003